Van tuinhuis tot keramiekatelier

Hoe ik mijn atelier bouwde (en wat ik onderweg leerde)

Van lege ruimte tot levende werkplek

In 2021 verhuisde ik naar Andijk. Het was liefde op het eerste gezicht: een oud huis met karakter, een tuin vol bloemen en een uitzicht dat nooit verveelt. Vanaf mijn tuin kijk ik uit over de weilanden, met in de verte de boerderijen en de dijk waarachter het IJsselmeer ligt. Die rust, dat gevoel van ruimte – het voelde meteen als thuiskomen.

En alsof dat nog niet genoeg was, stond er in diezelfde tuin ook nog een tuinhuisje. Voor veel mensen gewoon een schuur. Maar ik zag meteen wat het moest worden: mijn atelier.

Van droom naar plan

Tijdens mijn keramiekopleidingen – zowel aan de technische school als aan de kunstacademie – had ik altijd gedroomd van een eigen plek om te werken. Een atelier waar ik vies mocht worden, waar ik kon experimenteren, en waar de klei gewoon op tafel mocht blijven liggen tot de volgende dag.

Toen ik in Andijk neerstreek, wist ik: dit is het moment. Het tuinhuisje zou niet zomaar een werkruimte worden, maar een plek waar ik me kon verliezen in klei, ovens, glazuren en ideeën.

Praktische keuzes: van isolatie tot ovens

Gelukkig had ik hulp van Micah. Samen maakten we een plan om het tuinhuis volledig te isoleren. Hij bouwde niet alleen mijn atelier, maar ook een aparte ruimte voor de ovens, een werkhuisje en zelfs een schuur voor mijn kleivoorraden en chemicaliën. Alles kreeg een logische plek.

Wat ik heb geleerd? Licht en ruimte zijn goud waard. Ik koos voor goede verlichting, voldoende werktafels en natuurlijk mijn draaischijven. Al die keuzes lijken misschien praktisch, maar ze bepalen hoeveel plezier je dagelijks uit je werkruimte haalt.

De uitdagingen onderweg

Niet alles ging vanzelf. Het was zoeken naar de juiste indeling – hoe zorg je dat je efficiënt kunt werken zonder dat het rommelig wordt? Ook de opslag van klei en glazuren bleek meer ruimte te vragen dan ik had verwacht.

Maar misschien wel de grootste uitdaging was iets wat je niet in bouwmarkten koopt: het geduld om het stap voor stap op te bouwen.

Wat ik nu anders zou doen

Als ik het opnieuw zou doen, zou ik nóg eerder nadenken over de toekomst. Toen ik mijn atelier bouwde, dacht ik vooral aan mijn eigen werk. Maar inmiddels is het atelier omgebouwd tot lesruimte: er staan nu vijf draaischijven en een grote tafel om samen aan te werken, te decoreren en te glazuren.

Had ik dat van tevoren geweten, dan had ik sommige keuzes anders gemaakt. Meer stopcontacten, een nog ruimere ovenruimte – dat soort dingen. Maar hé, dat leer je pas onderweg.

Van atelier naar ontmoetingsplek

Wat begon als mijn persoonlijke werkplaats, is nu ook een plek geworden waar anderen de magie van klei ontdekken. Tijdens mijn opleidingen gebruikte ik het atelier dagelijks om mijn eigen werk te maken – sommige stukken hebben inmiddels zelfs een nieuwe eigenaar gevonden.

Samen met mijn beste vriendin Julie, hebben wij het vervolgens van gewone werkplek omgetoverd tot een kleurrijk geheel, wat een feest is om naar te kijken. Dit draagt ongetwijfeld bij tot een groter plezier om er te werken en te creëren.  De ruimte is leeggehaald, opnieuw ingericht, en gevuld met nieuwe energie. Niet alleen van mij, maar ook van de mensen die hier leren, lachen en soms ook een beetje vloeken als hun potje instort.

Wat mijn atelier voor mij betekent

Verhuizen naar Andijk heeft me meer gebracht dan alleen een huis met een tuinhuis. Ik heb hier vrienden gemaakt, een warm netwerk opgebouwd – zelfs via iets simpels als sporten en het uitlaten van mijn hondje.

Mijn atelier is daardoor méér dan een werkplek. Het is een symbool van wat Andijk mij heeft gegeven: rust, inspiratie en een gevoel van thuishoren. Met mijn lessen hoop ik daar iets van terug te geven aan het dorp dat me zo welkom heeft geheten.

💡 Leermomenten die ik meeneem:

• Begin klein, maar denk vooruit.

• Investeer in licht, ruimte en logische indeling.

• Laat het atelier met je meegroeien – jouw werk verandert, dus je werkplek ook.

• En misschien wel de belangrijkste: een atelier is niet alleen een gebouw, het is een gevoel.